BEGONIA MASONA MASONIANA TRICOLOR

Begonie występują na obszarach tropikalnych i subtropikalnych całego świata z wyjątkiem Australii. Szczególnie wiele gatunków występuje na terenach lasów amazońskich. Także sam rodzaj roślin begoniowatych jest niezwykle obszerny, bo szacuje się że zawiera do 1800 gatunków.
Nasz gatunek jak wszystkie zielne begonie ma łodygę przekształconą w grube i mięsiste kłącze, z którego do ziemi rosną niezbyt długie korzenie a w przeciwną stronę liście na długich, czerwonawych i jasno owłosionych ogonkach liściowych. Właśnie liście są największą ozdobą rośliny. Blaszka liściowa ma specyficzną fakturę. Wygląda jakby powstała ze zrośniętych, wypukłych krost. Każda taka krosta na swym szczycie kończy się szczeciniastym i czerwonawym włoskiem. Liście te na swej jabłkowo zielonej powierzchni mają usytuowany czekoladowo-brązowy rysunek, który jednym kojarzy się z żelaznym krzyżem(niemieckie odznaczenie), a innym z krzyżem jakie na swych tarczach nosili krzyżowcy. Dlatego Anglosasi nazywają ten gatunek ”Iron cross begonia”
Dość rzadko ponad liście wyrasta pęd kwiatostanowy. Kwiatki u begonii zawsze są rozdzielnopłciowe czyli kwiatek jest albo męski z czterema działkami(begoniowe kwiatki nie posiadają prawdziwych płatków tak jak u innych kwiatów) i pręcikami albo żeński, który ma pięć działek i tylko słupek. Ogólnie nie są atrakcyjne i lepiej je usuwać .
 
Jako roślina leśna nie będzie tolerowała ostrego słońca. Niemniej w lasach tropikalnych jest bardzo widno i powinna mieć zapewnioną dostateczną ilość światła rozproszonego. Na okres letni parapet okna północnego, północno wschodniego lub północno-zachodniego. Każda inna wystawa będzie już zbyt słoneczna i trzeba roślinę postawić za firanką. Nie należy stawiać jej zbyt daleko od okna bo roślina się wyciągnie i będzie gubić rysunek na liściach. Na okres zimy parapet okna wschodniego, zachodniego lub wystaw pośrednich. Przy wystawie południowej do metra za firanką. Zrozumiałym jest, że przy zimowej szarudze nawet parapet okna południowego jest bezpieczny, ale wówczas przy ostrym zimowym słońcu lepiej jest ją przestawić za firankę. Należy jej zapewnić miejsce gdzie nie będzie narażona na przeciągi bo bardzo tego nie lubi, podobnie jak wyziewów z piecyków gazowych. Ważna jest także temperatura. Begonia jest rośliną ciepłolubną i zimą należy jej zapewnić temperaturę około 18 0C. Spadek już nieco poniżej 15 0C może zabić roślinę.
 
Latem, kto ma cieniste miejsca w ogrodzie może wynieść ją na zewnątrz. Bardzo lubi być wietrzona.
 begonia to roślina gleb leśnych zatem bardzo przepuszczalne lecz zawierające dużą ilość materii organicznej. Są to zawsze gleby kwaśne. Nam w doniczce wystarczy kupna mieszanka do kwiatów. By jednak nam się nie zbijała mimo utrzymywania jej w stanie wilgotnym(dotyczy dolnej części bryły korzeniowej należy ją wymieszać z korą, drobnym żwirem, wermikulitem. Roślinę przesadzamy do doniczki tylko o numer większej kiedy korzenie solidnie przerosną bryłę ziemi.
Zimą możemy spotkać się z masowym więdnięciem i zamieraniem liści. Jeśli kłącze jest jędrne, to oznaka że begonia wchodzi w stan spoczynku. Bardzo mocno ograniczamy wówczas podlewanie mimo iż kusi więcej podlać więdnące rośliny. W tym czasie podlewamy tylko tyle by korzenie nie wyschły. Kiedy będzie więcej światła taką doniczkę po nieco większym podlaniu można włożyć pod klosz i utrzymywać normalną temperaturę, wówczas po około 6-8 tygodniach pojawią się młode zdrowe liście. Pod koniec takiego okresu spoczynku można podzielić duże kłącze na kilku węzłowe odcinki i posadzić do mniejszych doniczek lub po kilka do jednej większej. W ostatnim wypadku uzyskamy bardzo gęsty wygląd rośliny.