STARZEC BLUSZCZOLISTNY Senecio macroglossus

Roślina o wijących się pędach i bluszczokształtnych liściach, pochodząca z Kenii. Pędy barwy purpurowej, dł. 1 do 2 m, można prowadzić wzdłuż podpór lub pozwolić im swobodnie zwisać z doniczki. Z wiekiem wijące pędy mogą drewnieć. Liście zielone, mięsiste, błyszczące. W sprzedaży szczególnie popularna jest odmiana ‚Variegatus’ o liściach z bladokremowymi prążkami i plamkami. Ze względu na brak mrozoodporności roślina uprawiana wyłącznie jako doniczkowa. Miejsce uprawy starca bluszczolistnego powinno być jasne ale nie bezpośrednio nasłonecznione. W okresie wegetacyjnym przeciętna temp. pokojowa i umiarkowane podlewanie (pomiędzy podlewaniami wierzchnia warstwa gleby powinna lekko przeschnąć). W okresie zimowym należy podlewać oszczędniej i zapewnić chłodniejsze miejsce o temp. ok. 10°C. Wiosną zalecane jest przesadzanie do doniczek ze świeżą, żyzną ale dobrze przepuszczalną ziemią, z dodatkiem gruboziarnistego piasku w proporcji 3:1. Dla zachowania zwartego pokroju warto regularnie przycinać.